ویژگی‌های داستانهای عاشقانه از منظر عناصر داستانی
یکی از شایع ترین گونه های شعر غنایی منظومه های عاشقانه اند که از بسط غزل غنايي پدید آمده اند. پیش از پیدایی منظومه هایی مستقل، اشاراتی به نام عرایس و عشاق در شعر شاعران می بینیم که غالباً متأثر از ادب عرب بوده است. از مقايسه داستانهای عشقی عربی با فارسی درمیابيم كه داستانهای فارسی شكوه و عظمتی خاص دارند. این داستانها فقط بيان ماجرايی عاشقانه نيستند، بلكه بيان عواطف انساني، مسائل روانی و درونی و نشان دهندۀ هنرهای كلامی و در نهايت مایه التذاذ ادبی اند.
